Koffieochtend



Zinkend schip, oftewel een olifant in Lac Hema. Dier met een ongelooflijk geheugen.

Zinkend schip, oftewel een olifant in Lac Hema. Dier met een ongelooflijk geheugen.

Het is 24 juni, heel vroeg in de morgen.

De leider van een van de oppositiepartijen wordt van zijn bed gelicht, afgevoerd, verdwenen

Hij had een week daarvoor een demonstratie aangekondigd tegen de weigering van de regering om zijn partij, die van twee collega oppositie partijen in te laten schrijven voor de komende presidentsverkiezingen.

In Rwanda wordt niet gedemonstreerd: alleen als de regering oproept tot demonstraties, doorgaans tegen Westerse landen die niet doen wat de regering van hen eist.

Laten we het woord regering bij deze vervangen door regime.

Goed, het regime vervolgt deze donderdagmorgen ook de andere oppositiepartijen. Recht voor de US ambassade worden aanhangers van de oppositie opgepakt, hun mobiele telefoons en identiteitskaarten afgenomen. Datzelfde gebeurt bij een poging tot protest tegenover het ministerie van Justitie, dat zelf weer tegenover het Parlementsgebouw ligt.

Donderdag 24 juni: het hoofd van de Presidentiele Garde vlucht het land uit.

Donderdag 24 juni: een journalist van een door het regime verboden krant wordt voor zijn huis doodgeschoten. Zijn lichaam wordt door de politie in beslag genomen ” om onderzoek.”
In heel Rwanda vluchten mensen massaal het land uit: de teller stond een maand geleden al op 1300 (Bron: BBC) en neemt toe en toe.

BBD Kinyarwanda publiceert dat het regime de presidentskandidatuur van haar eigen kandidaat betaalt met geld dat afkomstig is van de bevolking. De regerende partij ontkent. De ontkenning klopt en klopt niet. Ze klopt want het regime vraagt geen bijdragen van de bevolking. Ze klopt niet want de regerende partij eist van iedereen in heel het land – kleine en grote burgers – een financiele bijdrage aan de partij. De regerende partij is synoniem met het regime.

Rwanda van 2010 verschilt niet van het Rwanda van alle jaren en eeuwen hiervoor. Wat wel verschilt is de houding van de internationale gemeenschap. Die doet of haar neus bloedt, kijkt de andere kant uit, bij voorkeur naar alle spiegelpaleizen die zo verblinden. Ik weet het, ik heb dat al geschreven.

In het Belgische dagblad De Standaard staat deze week een artikel waarin een Belgische professor (ja ja die bestaan ook) waarschuwt voor weer een nieuwe onverwachte explosie van geweld. Hij heeft gelijk en hij heeft het niet. Hij heeft gelijk omdat de leider van het regime zich panisch gedraagt, een ander woord is niet te vinden om de repressieve en gewelddadige acties te verklaren. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. De Belg heeft geen gelijk omdat de explosie niet onverwacht kan zijn: wie de ogen open houdt, de oren gespitst en een minimum aan historisch besef toont weet wat er verwacht kan worden. En hoe dat is te voorkomen.

Of misschien is het nog simpeler: onthoudt u van die koffie-ochtendjes en tennistoernooitjes die de schijn wekken alsof het leven gewoon door gaat zonder rimpelingen en ruis.




Comments

No comments posted

Your comment


ANTI-SPAM:






Overview