Sluit de rijen



Op maandag 15 september zijn er parlementsverkiezingen in dit land. En ik kan er in deze weblog natuurlijk niet om heen. Sinds een maand of wat rijden er door het hele land Europese waarnemers die de juiste gang van zaken in de gaten houden. Ze zijn er op speciale uitnodiging van de Rwandese regering en als ik waarnemer was zou ik het om die reden al enigszins wantrouwen. Reden waarom ik waarschijnlijk geen waarnemer mag zijn, want het kritisch vermogen van de Europese Unie ligt ver beneden NAP als het om de Rwandese mensenrechtensituatie of het democratisch gehalte van deze regering gaat.

Politiek verleden – maar nog steeds actueel.

Politiek verleden – maar nog steeds actueel.

Al maanden voordat er in de verste verte ook maar één waarnemer te zien was, is de bevolking via een intelligente en traditionele methode duidelijk gemaakt dat slechts één partij het beste met dit land voor heeft. En het is diezelfde partij die in de voorbije jaren geen carrière ongemoeid heeft gelaten: wie in dit land hogerop of linksaf of rechtsaf wil, sluit zich aan bij de partij die het het beste met dit land voor heeft. Wie zich daarover verbaast of wie er andere opvattingen op na houdt, kan beter opstappen. Zo is de gehele oppositie of wat daarvoor door mag gaan gaandeweg vertrokken, is er van een onafhankelijke mensenrechtenorganisatie geen sprake meer en is de pers economisch geringeloord. Dat laatste betekent niet dat er geen vrije pers is – die is er namelijk wel. Maar een pers heeft financiële middelen nodig om te kunnen bestaan. En in dit land is politiek nauw verweven met economie en dus bepaalt de politiek welke pers kan blijven bestaan of niet. Het is diezelfde verwevenheid die de ene partij heel rijk maakt en de andere niet.

Tegen dit perspectief wordt de laatste weken voor het oog van de Europese waarnemers een verkiezingscampagne gevoerd. Dat wil zeggen dat één partij zeer zichtbaar aanwezig is op billboards, op tv-schermen, op publieke bijeenkomsten, op vlaggetjes die op auto’s, fietsen en haardossen hangen. En de andere partijen ben ik althans in het zicht nog niet tegengekomen. Ze zijn er wel.

Om zeker te zijn van een absolute overwinning en om voor het oog van de waarnemers de suggestie te wekken dat er een democratisch proces gaande is, heeft de leidende partij al VOOR de verkiezingen een coalitie gesloten met acht van de in totaal twaalf deelnemende partijen. Daarmee zijn die acht verzekerd van een plekje in de marge van de macht.

Het is een leuk land, als je dit dit politieke panorame in het licht van Monty Python bekijkt. Maar als kiezer zou ik me toch een tikkeltje bedrogen voelen. Hmmmm, tikkeltje?




Comments

No comments posted

Your comment


ANTI-SPAM:






Overview