'Mens at works'



Eerst dacht ik nog dat het één bordje was. Zo’n klein driehoekje langs de kant van de weg, een ‘waarschuwingsbordje’ in Nederlandse verkeerstermen. Maar het opschrift ‘Mens at Works” is in een sjabloon op een hele trits bordjes geverfd. Ze staan overal langs de weg waar hard gewerkt wordt. In Rwanda wordt overal hard gewerkt, maar deze werkzaamheden zijn van speciale aard.

Rwanda treedt binnen in de wereld van ICT en daarom worden langs de grote doorgaande wegen van provinciestad naar provinciestad internetkabels in de grond gelegd. Eerst was de hoofdstad aan de beurt en nu Kigali kennelijk af is, wordt de rest van het land ontsloten voor digiwonderen.

Kids at work

Kids at work

“Mens at Works”.

Zonderlinge omschrijving. Doorgaans zijn het namelijk vrouwen die hier aan het werk zijn. Misschien dat daarom de speciale vermelding nodig was dat in dit bijzondere geval mannen de geulen graven en de kabels leggen. Als dat waar zou zijn, maar dat is het niet. Wederom zijn het namelijk de vrouwen die met hakken en scheppen de grond omwoelen, kilometers lang, honderden vrouwen (en mannen, dat wel ook nog toch wel) op een rij.

“Mens at works”.

De spelfouten – niet eenmaal, maar gewoon tweemaal – zijn direct gerelateerd aan een Franse achtergrond. Engels wordt hier namelijk gewoon van Frans overgezet. “Hommes travaillent” heb ik nog nooit op een Frans waarschuwingsbord zien staan (Travaux of Chantier kan weer wel), maar in dit geval is de niet bestaande Franse aanwijzing vertaald naar het Engels. En dan lekker dubbel fout. Zoals de meneer die ons in een restaurant “Good Appetite” toewenste, waarmee hij bedoelde Have a Good meal, maar in het Frans is het Bonne Appetite, dus als je dat nou gewoon lekker letterlijk vertaalt. Zoals in de advertentie waarin een manager werd gezocht die daar “Gerant” heette, in het Frans inderdaad zo gespeld en benoemd, in het Engels werd het linguistisch “djerènt”.

“Mens at works” in een veelvoud langs de weg. Em dat terwijl het beeld van de werkzaamheden waaraan de mannen en vooral dus vrouwen werken nu juist het tegendeel moeten bewijzen van dat wat “Mens at Works” oproept: in plaats van een idee dat het taalgevoel en de Engelse lessen nog niet veel effect hebben gehad, was en is het de bedoeling dat de passant ziet dat hier aan de 21ste en liever zelfs de 22ste eeuw wordt gewerkt: Rwanda ICT!

Een Nederlandse firma heeft de opdracht voor de kabels in de wacht gesleept, Draka heet ze. Een bizarre naam in dit land, drague is namelijk verleiden en het lijkt ook op het Franse draak. Een Engelse link schiet me vooralsnog niet te binnen. De Nederlandse firma was heel blij met de werkzaamheden, waar anders kun je voor honderden kilometers kabels verslijten?

“Mens at works”: in plaats van een paar draglines (Draka??) worden dus overal honderden mensen in linie opgesteld en die mogen geulen graven, kabels leggen en ‘s avonds weer hun bonen boven houtvuur koken. Dit land mag de ICT binnengestapt zijn, het is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd en zeker niet voor hen die de kabels leggen. Dat zal nog wel even duren eer die op Hyves inloggen.

Bij gelegenheid van de 15 jarige herdenking van de genocide was Nederlandse Kuifje Broer (Kees Broere van De Volkskrant/NOS Journaal) naar Rwanda afgereisd. Hij bedacht dat het maar eens afgelopen moest zijn met het tonen van de ellende in dit land, lees de werkelijkheid. Dus liet hij zich aan de hand van het ministerie van Informatie leiden naar een schoolklasje waar de kindertjes laptopjes op hun tafeltje hebben staan. Volgens de Rwandese overheid zijn er al 5000 en wordt dat aantal ras verdubbeld. Leuk voor al die scholen waar geen stroom is, ergens in het binnenland en waar de rest van de 3 miljoen kinderen naar school gaan.

Maar Kuifje ging niet naar het binnenland, hij beperkte zich tot Kigali. Een Rwandese dame die, aan haar overduidelijk Amerikaans accent horende, overduidelijk niet in Rwanda was opgegroeid, legde uit dat de genocide verleden tijd was – ze had hem zelf overuidelijk ook niet meegemaakt. En vervolgens schonk ze in een Starbucksachtige omgeving aan Kuifje een heerlijke cappuchino van Rwandese koffiebonen.

Als je maar genoeg luie Kuifjes tegenkomt die je koffie inschenkt, dan wordt het beeld van Rwanda vanzelf dat van een ICT samenleving, met geurende koffie en een vergeten genocide.

“Mens at works”, what’s in a name...




Comments

No comments posted

Your comment


ANTI-SPAM:






Overview