Aan de andere kant van het hek
Ik wist zeker dat het er de vorige keer niet stond. Dat was nog niet zo gek lang geleden, ik denk toen ik van Turkije naar Bulgarije probeerde te vluchten, maar ergens in een desolaat leeg geschraapt heuvellandschap strandde. De truck die ons vervoerde, arme verschoppelingen uit Syrië, Afghanistan, Iran en zelfs een verdwaalde jongen uit Bangladesh, kreeg een lekke band.
Nu deed ik een nieuwe poging via de grens van Griekenland en Noord Macedonië. Plots stond ik voor een hek. Een metershoog gaaswerk met scherpe punten erop, palen ertussen en een diepe gracht aan beide kanten.
“Je kunt er omheen hoor”, zei een stem aan de andere zijde. Een zwart gekuifde jongen grijnsde breed naar me met glimmende ogen, de handen in de zakken, rugzak over de schouders.
“Maar er was hier eerst toch geen hek?”, riep ik terug.
“Nieuwigheidje”, schokschouderde de jongen. ”En er komen er nog veel meer.”
“Hoezo? “
“Idee van Brussel.”
“Brussel…? Het is hier toch geen Brussel. Of Belgie? “
“Nee, de Europese Unie. Ze wil overal hekken langs de grens.”
“Om wat te doen?”
“Tja… om mensen zoals jij en ik tegen te houden.”
“Maar jij staat daar… aan de andere kant….”
“Zeker. Ik zei al, je kunt er gewoon omheen lopen.” De jongen wijst naar het westen. “Dit hek is 37 kilometer lang. Waar we nu staan is ongeveer op de helft. Dus als je een dagje naar het westen loopt, ben jij bij het eind.”
“En dan kun je erom heen?”
“Zeker en vast. Anders stond ik hier toch niet.” De jongen lacht en zijn zwarte kuif schudt mee.
“Ik kende dat idee van hekken alleen van die Trump.”
“Die wilde 3300 kilometer hekken bouwen langs de hele grens tussen Mexico en Yankeeland.”
“En…? “
“Niet gelukt. Weet je hoeveel hij hek heeft kunnen bouwen?”
“???”
“90 kilometer.”
“Dan gaat het hier ook niet lukken.”
“Jawel hoor”, knikt de jongen. “Er is al zo’n 2000 kilometer, her en der.”
“En hoeveel moeten ze nog?”
“Om de hele oostgrens af te sluiten, dat is ook ruim 3000 kilometer.”
“Dus ik moet snel zijn, als ik er nog in wil…”
“Tja, dat hangt er vanaf.”
“Waar vanaf?”
“Het is zo met hekken… je kunt er niet in. Maar als je er eenmaal in bent, dan kun je er ook niet meer uit.”
“Dan zit je vast…”
“Samen met 500 miljoen Europeanen… die kunnen er ook niet meer uit. En dan gaan ze gekke dingen doen. Dus als ik jou was…”
“Wat dan?”
“Je hebt nu nog de keus… blijf lekker aan die andere kant. Daar ben je vrij.”
Comments
No comments posted
Your comment