En weer wordt staatssecretaris Eric van der Burg hard op zijn vingers getikt. De Raad van State besloot deze week dat mensen die via Italië naar Nederland komen en hier asiel aanvragen, niet mogen worden teruggestuurd. De opvang in Italië gaat namelijk tegen in tegen alle menselijkheid en mensenrechten. Van der Burg – het beertje Colargol van kabinet Rutte IV – vond dat geen reden om asielzoekers naar Italië te zenden. Misschien dacht hij: ‘Veel slechter dan de opvang in ter Apel kan het toch niet zijn.’
Maar het hoogste rechtscollege van dit land volgde de dringende oproep van de Italiaanse regering zelf. Hoewel geleid door de neofascistische Giorgia Meloni vond ook zij dat in eigen land geen fatsoenlijke opvang voor vluchtelingen bestaat. Ze riep in december de andere Europese landen op om solidariteit te tonen, ietwat opportunistisch , maar daarom nog wel waar.
Nederland begreep die oproep van Meloni zo, dat premier Marc Rutte spoorslags naar Rome afreisde, Meloni letterlijk in de armen sloot, en vervolgens voorstelde om de asielzoekers niet verder noordwaarts te laten reizen, aar terug de Middellandse Zee over, naar Libie en Tunesië. Daar worden ze zo misdadig behandeld, dat ze fysiek al niet meer in staat zijn om naar Europa te komen.
Wat Meloni werkelijk bedoelde was dat de andere Europese landen moeten delen in de lasten die zij, maar ook Spanje en landen aan de oostgrens van Europa, dragen: daar komt namelijk het gros van de vluchtelingen op weg naar Europa aan.
Rutte, en met hem Beertje Colargol vinden echter dat Italië zich aan de Dublinafspraak moet houden, dat asielzoekers horen te blijven in het Europese land waar ze als eerste aankomen. De Raad van State heeft dat dus ‘overruled’, zoals Beertje Colargol zelf concludeerde.
Maar… over afspraken nakomen gesproken. In 2015 besloot de Europese Unie dat 160.000 vluchtelingen van Italië naar andere Europese landen moesten worden verplaatst. Nederland nam er een dikke 2000 over… van de 6000 die waren toebedeeld… Het plan stierf daarna een stille dood.
Over afspraken nakomen gesproken. Meerdere rechters maakten gehakt eind vorig jaar van het plan van Beertje Colargol om de gezinshereniging aanzienlijk te vertragen. Op die manier dacht Beertje iets te kunnen doen aan de instroom van asielzoekers. Hij liet zich niets gelegen liggen aan de uitspraken van de rechters. Pas toen de Raad van State (alweer) de vertraging verbood, bond beertje in.
De rechter verplichtte Beertje Colargol vorig jaar om een eind te maken aan de wantoestanden bij Ter Apel, waar asielzoekers buiten sliepen. Hij lapte de uitspraak van de rechter aan zijn laars. En ook voor komend jaar voorziet hij dat asielzoekers in de weilanden rond Ter Apel moeten slapen, rechterlijke uitspraak of niet.
Over afspraken nakomen gesproken. Een rechter verbood de uitzetting van een asielzoeker naar Belgie, omdat ook daar de opvang dramatisch is. Mensen slapen structureel buiten in de Brusselse straten, dag en nacht. Vrijwilligers kraken panden in de Europese hoofdstad om voor onderdak te zorgen, recent naast het partijkantoor van de verantwoordelijk staatssecretaris.
Goed Belgisch voorbeeld. Eric Golargol riep in een vorig politiek leven dat er “wat mij betreft niet genoeg asielzoekers kunnen komen”. We houden hem graag aan de uitspraak=afspraak. Het betekent wel dat de opvangproblemen moeten worden opgelost waar ze ontstaan.
Dat is bij de Immigratiedienst, die de achterstand in dossiers tussen september vorig jaar en nu zag groeien van 22.000 naar 34.000. Niet omdat er zoveel asielzoekers naar Nederland kwamen, maar omdat ze structureel te weinig personeel heeft. Als gevolg daarvan barst de opvang uit haar voegen, van de 50.000 opvangplekken is 1 op de 3 noodopvang of crisisopvang – in beide gevallen tenten en sporthallen, bedoeld voor opvang een paar weken, in de praktijk verblijven mensen daar al vaak meer dan een jaar.
In plaats van zinloze, en naar inmiddels blijkt, vaak kansloze juridische procedures, altijd ten koste van mensen op de vlucht, moet Beertje Colargol zijn tijd en energie daarin steken. Opdat er inderdaad, indachtig zijn wens, genoeg asielzoekers komen, fatsoenlijk opgevangen, op tijd gehoord en over besloten.