Brief aan een demissionair premier

Deze week was u bezoek in Israël. U ontmoette daar “uw vriend” Netanyahu. Beloofde hem weer alle steun in de strijd tegen de terreurbeweging Hamas. U gaf aan dat u de zelfverdediging op haar plaats vond, met “zo min mogelijk burgerdoden”.

Wat zijn zo “min mogelijk burgerdoden”. Heeft u daar een aantal bij? Is dat eigenlijk mogelijk in één van de dichtst bevolkte gebieden ter wereld? Twee miljoen mensen op tweemaal Texel? Valt het dringende advies aan “uw vriend” om twee miljoen mensen te doen verdwijnen van de ene te bombarderen hoek naar de andere te bombarderen hoek in uw verzoek van “zo min mogelijk burgerdoden”?

U gaf aan dat u achter Israël staat omdat het om een democratie gaat. Bent u vergeten dat “uw vriend” Netanyahu tot voor zeer kort er alles aan deed om die democratie om zeep te helpen, gesteund door een aantal extreemrechtse ministers die hij nodig heeft om aan de macht te blijven? Dat honderdduizenden Israëliërs de straat op gingen om daartegen de protesteren?

In de Tweede Kamer ontraadde u een motie waarin gesproken wordt van oorlogsmisdaden. “Dat moet eerst goed onderzocht worden”, waren uw woorden. Eerder vond u het ook al ongepast om te spreken over isolatie van de Gaza strook “want dat zijn slechts woorden”. Op datzelfde moment, toen u die woorden uitsprak, had “uw vriend” stroom, water, brandstof, voedsel al afgesloten voor twee miljoen mensen.

Heeft u kennisgenomen van de verklaringen van het Rode Kruis, van hulporganisaties, van de Verenigde Naties over de situatie in de Gazastrook? Hebben zij zich, duidelijke en onomwonden, niet uitgesproken hoe het internationaal oorlogsrecht wordt geschonden?

Heeft u kennisgenomen dat Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever, in de Palestijnse gebieden, Palestijnen vermoorden, uit hun huizen jagen, hun grond innemen. En dat het Israëlische leger dat toestaat, toekijkt, aanmoedigt? Door diezelfde extreemrechtse ministers gemotiveerd?

Heeft u gehoord van de VN secretaris-generaal Guterres heeft verklaard in de Veiligheidsraad? Dat er een geschiedenis van geweld en onderdrukking van Palestijnen door Israël vooraf is gegaan aan 7 oktober, en dat de terreur van Hamas niets rechtvaardigt, maar dat we ook moeten kijken naar context?

Heeft u de reactie van Israël gehoord, gezien: VN medewerkers visa weigeren, ontslag eisen van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties? Dat is doorgaans de reactie van mensen die zich aangesproken weten.
Heeft Israël een monopolie op de waarheid, op de geschiedenis? Of zijn er Westerse leiders die zeggen: genoeg is genoeg, we moeten de waarheid onder ogen zien en de moed hebben te zeggen dat wraak grenzen kent, dat dit tomeloze niets ontziende onmenselijke geweld niet de oplossing is voor de toekomst? Dat het internationaal oorlogsrecht voor iedereen geldt?

Op die vragen, demissionaire premier, dus zonder mandaat, zonder gezag, zijn duidelijke, eerlijke antwoorden nodig, die moed vragen. Of een andere premier.

Comments

Your comment