Het natte vingerwerk over migratie



Een open deur: migratie is één van de topthema’s in de komende verkiezingen. Het kabinet viel erover, dus raar is dat niet. Daarom is het des te verbijsterend dat geen enkele partij haar standpunt baseert op een gedegen onderzoek, doorwrochte analyse, en feitelijke onderbouwing.

Bij andere politieke hot thema’s, zoals bestaanszekerheid, zorg en wonen, slaan de partijen elkaar om de oren met wetenschappelijk onderbouwde onderzoeken van het CPB, SCP, CBS en wat dies meer zij. Maar als het over het thema migratie gaat, worden alle onderzoeken van zelfs de belangrijkste Adviesraad Migratie genegeerd. Wat rest is natte vingerwerk, populisme en Geloof.

Alle partijen willen meer “grip” op migratie, zonder uit te leggen waarom. Terwijl de grootste partij van het land, de VVD, en één van de koplopers op het adagium ‘minder minder’ geleid wordt door… een migrant. Een vluchtelingenkind bovendien. Als door iemand in persoon bewezen wordt wat de meerwaarde is van migratie dan is het wel Dilan Yesilgöz. Toch? Zelf roept ze wat anders, maar dat klinkt toch wel heel erg als “Ik ben een goede migrant. Maar al die anderen, die na mij komen, niet. Daarom komen zij er niet in.” Ze zegt het bijna letterlijk zo, in een VVD reclamespotje.

Ander voorbeeld: de politieke koploper NSC van Omtzigt wil een quotum van 50.000 migranten per jaar: studie, arbeid, asiel. Dat heeft als consequentie dat Nederland uit de Europese Unie stapt, niet meer meedoet met de Verenigde Naties, omdat zo’n quotum de toegang van vluchtelingen beperkt of onmogelijk maakt. Sterker nog, de helft van de 100.000 Oekraïense oorlogsvluchtelingen zou in 2022 op basis van Omtzigts deadline in Nederland geweigerd zijn.

Maar asiel is een dikke tien procent van alle migratie. De meeste migranten komen voor werk, studie en gezin. In Omtzigts quotum optiek zou, na de inschrijvingen van studenten op Hogescholen en universiteiten (48.000) dit jaar nog plaats zijn voor 2000 migranten, asiel, werk, gezin.

Deze verkiezingen speelt arbeidsmigratie voor het eerste en belangrijker rol, maar ook hier geldt dat politieke partijen er weinig kaas van hebben gegeten. Weer hier gonzen quota (NSC, BBB), beperkingen (VVD, Groenlinks/PvdA, SP) en verboden (rabiaat rechts). En wreekt zich het gebrek aan onderbouwing. Wie in arbeidsmigratie snijdt, kort op de groei van de economie. Immers, zonder migratie geen economische groei. Bij het Nederlandse ASML is de helft van de 35.000 werknemers buitenlands. Zonder hen zou de grootste chipfabrikant van de wereld geen microvezel kunnen produceren.

Dat ligt politiek natuurlijk gevoelig, het betekent immers feitelijk dat de politiek moet toegeven dat migratie noodzakelijk is voor een gezonde, want economisch bloeiende samenleving. Niet elke migrant, niet alle asielzoekers, niet alle migratie. Maar om te bepalen wat wel, wat niet, is een gedegen onderbouwing nodig, feitelijk onderzoek, heldere analyses. Niet het natte vingerwerk dat nu de partijprogramma’s domineert. En zo de discussie over migratie polariseert, vervuilt en uiteindelijk geen enkele constructieve oplossing biedt.

 

 




Comments

No comments posted

Your comment


ANTI-SPAM:






Overview