Mevrouw Yesilgoz U moet maar durven.
De dag dat de Russische opposant en vrijheidsstrijder Navalny door Het Russische regime van Poetin is vermoord, schrijft u op X: “Wat een zwarte dag. De moedige Navalny is dood. Voor zijn strijd voor democratie, rechtsstaat en vrijheid in Rusland heeft hij de hoogste prijs moeten betalen. Zijn strijd is en blijft ook onze strijd. Zijn dood herinnert ons aan het belang van een sterke rechtsstaat en dat we daar elke dag voor moeten blijven vechten.”
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz. U, die de VVD nog voor de verkiezingen overleverde aan de partij die er de voorbije bijna twee decennia alles aan doet “het belang van een sterke rechtsstaat” om zeep te helpen.
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, die ná de verkiezingen staat te trappelen van ongeduld om met diezelfde PVV te mogen samenwerken “in het belang van een sterke rechtsstaat en dat we daar elke dag voor moeten blijven vechten”.
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, die uw eigen ambtenaren dwingt om regels en wetten terzijde te schuiven om asielzoekers op te sluiten, letterlijk in een detentiecentrum, dat alleen niet zo heet, vanwege het veroorzaken van overlast, wat u bewust niet definieert “in het belang van een sterke rechtsstaat en dat we daar elke dag voor moeten blijven vechten”.
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, aantoonbaar liegen en feitelijk bedriegen over gezinshereniging, daar een kabinet over laten vallen, en dit alles natuurlijk “in het belang van een sterke rechtsstaat en dat we daar elke dag voor moeten blijven vechten”.
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, die juist dankzij die gezinshereniging, dankzij een moedige vader en een dappere moeder, beide voorvechters van mensenrechten en vluchtelingen, naar Nederland mocht komen, toen nog “die sterke rechtstaat waar we elke dag voor moeten blijven vechten.”
U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, om de strijd van Navalny onze strijd te durven noemen. Uw strijd….? U moet maar durven, mevrouw Yesilgoz, om uw hijgerige ambities voor eigen politiek gewin, voor gekonkel om de macht, voor leugenachtige hypocrisie te vergelijken met Navalny’s strijd voor democratie, rechtsstaat en vrijheid de hoogste prijs moeten betalen.
Moedig was hij, tot het uiterste. Hij was principieel, een vechter, tegen onrecht, tegen misbruik van macht. Een strijder voor het hogere doel, dat van de rechtsstaat, vrijheid en democratie.
Als iets daar volstrekt haaks op staat, dan zijn het uw politieke strapatsen, mevrouw Yesilgoz.
Laat Navalny na zijn dood alstublieft in ere en met rust.