Al van de schrik bekomen? Aan uw eerste persconferentie te zien niet echt, de zenuwen spatten er vanaf. “Ik wil graag premier zijn van alle Nederlanders”. De journalisten in de zaal maakten er de headlines van. Terwijl écht nieuws natuurlijk was geweest als u had gezegd: “Ik ben alleen de premier van Nederlanders die op de partijen hebben gestemd die mij tot premier hebben verkozen.”
En het was bovendien niet uw eigen tekst, maar gejat van #GeertWilders die dat als nieuwe slogan heeft bedacht na en door de verkiezingswinst. Terwijl als iemand de afgelopen twintig jaar heeft in woord en daad bewezen het begrip ‘échte Nederlander’ zo nauw mogelijk te definiëren, het de leider van de PVV is geweest. Om te beginnen met zijn eigen eenmanspartij.
Wat heeft deze Wilders u opgedragen te doen de komende tijd? U mag de Vreemdelingenwet ongedaan maken, door een asielcrisis uit te roepen, vluchtelingen hun definitieve verblijfsstatus te ontnemen, ze tot in lengte van dagen in AZC’s op te sluiten omdat ze geen woning meer mogen hebben, en u kleedt die opvang zover uit dat zelfs de huidige crisisnoodopvang (tenten) er luxeresorts bij lijken.
U heeft die Vreemdelingenwet zelf gemaakt, in 2000, toen u directeur van de IND was…
U mag in Brussel gaan uitleggen dat Nederland een asielcrisis heeft, zodat geen asielzoeker hier nog binnenkomt. U heeft die crisis in de jaren dat u directeur van de IND was mede zelf veroorzaakt, door de personeelssterkte niet op orde te houden, waardoor ellenlange wachtlijden zijn ontstaan. Als iemand weet dat Nederland geen asielcrisis heeft, maar een opvangcrisis, dan bent u het.
Hoe legt u deze schurende en botsende werkelijkheden ’s avonds aan uw vriendin uit, als u thuis komt na weer een dag geduw en getrek met Wilders?
Wat heeft u ertoe gebracht om “ja” te zeggen tegen de vraag om premier “van alle Nederlanders” te worden? Hoe ging dat in zijn werk? Vroeg uw minister #DilanYesilgöz na afloop van het wekelijkse managementoverleg: “Dick, blijf nog even zitten. We willen nog wat bespreken.” En voor u kon vragen wie is “we”, kwam die Wilders uit de antichambre.
Verguld was u. En omdat ijdelheid een mens niet vreemd is, en u zeker niet als we afgaan op de beschrijvingen van uw persoon, zei u ja, Niet onmiddellijk, maar diplomatiek na het befaamde nachtje slapen.
Een doorwaakte nacht moet het zijn geweest. Waarin uw vriendin u heeft gevraagd of u werkelijk de premier wilt zijn van het allereerste extreemrechtse kabinet dat Nederland in haar eeuwenlange historie kent? Of u werkelijk naar de pijpen wilt dansen van een politicus die de afgelopen jaren in zoveel haat heeft gehandeld, dat grote groepen mensen zich in Nederland niet meer thuis voelen? Echte Nederlanders? Wilt u werkelijk premier zijn van een VVD-vluchtelinge die haar carrière heeft geplaveid met leugens, vaak ten kosten van haar lotgenoten, de vluchtelingen? Wilt u werkelijk premier zijn van een boerenleidster die moslims verkettert, studenten als pre-terroristen bejegend? Wilt u werkelijk premier zijn van de leider van het Nieuw Sociaal Contract, die er sinds de oprichting enkele maanden geleden in is geslaagd al die drie woorden om zeep te helpen?
Maar tja… ijdelheid hè. Dat begreep uw vriendin ook toen na een nachtje praten, een zeer mager zonnetje doorbrak. Het heeft in de maand mei nog nooit zo hard en veel geregend.