Een mens kan zich vergissen. Dus dat Marjolein Faber, minister van Asiel en Migratie (alsof asiel niet migratie ís, maar dit terzijde), een bedenkelijk track record heeft op het definiëren van het begrip “omvolking”, voorop liep bij anti-islam demonstraties, een grote bek opzette tegen Ahmed Marcouch, omdat een Marokkaan én moslim geen burgemeester van Arnhem mocht worden, het volmondig eens is met haar grote leider Geert Wilders dat alle moskeeën in Nederland dichtmoeten… maar dat diezelfde Marjolein Faber “een lieve vrouw” is. Dat vinden haar collegaministers tenminste….
Een mens kan zich vergissen. Dus dat Marjolein Faber een 11-jarige Nederlands jongetje naar Armenië stuurt, alleen omdat diens moeder daar is geboren, doet niets af dat Marjolein Faber “een lieve vrouw” is. Zegt Dick Schoof, de door Wilders en Dilan Yesilgöz gepromoveerde premier, die eraan toevoegt dat hij alle vertrouwen heeft in zijn minister én in de IND – de dienst die hij zelf meer dan een decennium leidde…
Een mens kan zich vergissen. Dus dat Marjolein Faber volgens haar collega-ministers “een lieve vrouw” is zegt wellicht meer over het degeneratieproces dat zich nu al binnen het kabinet afspeelt. Ministers die enkele maanden geleden nog steunpilaar waren bij een ranzig Ongehoord Nederland, zoals Reinette Klever, die ook daar hardop de omvolkingstheorie achter de microfoon en voor de camera kon verdedigen, aaien nu het bolletje van Marjolein Faber. “Lieve vrouw”.
Hoe lang dit goed kan gaan, weet alleen Wilders. Grossierde decennia in de meest grove beledigingen als het om minderheden ging, vluchtelingen, asielzoekers en moslims in het bijzonder. Met een fikse verkiezingswinst op zak, lonkte hij naar het premierschap. “Ik zal een premier zijn van alle Nederlanders’, kwezelde hij voor de camera. Het mocht niet zo zijn. En dus verdween die gedachte al snel in de door hem zelf bedachte ijskast. Niet lang daarna reutelde hij zijn X account weer vol met dit soort teksten: “Veel wijken in Europa zijn totaal geïslamiseerd. Ook in Nederland herkennen mensen vaak hun straat, wijk en stad niet meer, hun vrouwen en kinderen zijn onveilig, worden aangerand, en mensen voelen zich in eigen land gediscrimineerd. Ik steun al die mensen 100%.”
Een mens kan zich vergissen. Wilders niet. Hij draait iedereen een gevaarlijk rad voor de ogen. En Marjolein Faber is geen “lieve vrouw”, want een lieve vrouw zet geen 11-jarige jongetjes over de grens, als dat niet hoeft en als dat volgens het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind niet eens mag.
Marjolein Faber is niets meer of minder dan een gedisciplineerd discipel van de grote leidsman. “Mensen zijn terecht bezorgd, teleurgesteld en woedend over hoe hun land is veranderd door de jarenlange massa-immigratie en asieltsunami.” #Waareenwilisstemwildersweg.