Zo gaat dat dus. #GeertWilders, zelfbenoemd enig lid van de extreemrechtse PVV en daarmee zelfbenoemd aanvoerder van dit kabinet, roept de zelfbedachte asielcrisis uit. Waarop zijn zelf uitgezonden #MarjoleinFaber dat in haar rol van minister van Asiel en Migratie mag herhalen. Daarmee is de crisis een politiek feit, is de achterban bediend en kan de door Wilders bedachte premier Schoof de scherven opruimen”” Nou, dat vergt nog wel wat meer tijd, wetgeving over een asielcrisis.” Wetende dat de Europese Commissie nooit en te nimmer zal goedkeuren wat Nederland zelf heeft veroorzaakt: geen asielcrisis maar een zelfbedachte opvangcrisis.
Zo gaat dus. #GeertWilders – die hierboven – verklaart dat Nederland “een wahalla is voor asielzoekers met een status”. Dat zijn mensen die een verblijfsvergunning hebben, erkende vluchtelingen, die graag na jaren wachten in armzielige asielopvang eindelijk een toekomst willen opbouwen in Nederland. Mag niet van rabiaat Wilders. En Marjolein Faber bazelt hem na: “Die mensen komen allemaal met bussen naar Ter Apel, dus waarom zijn ze niet eerder in een ander land uitgestapt?” De logica van extreemrechts, die graag in oneliners denkt, zonder naar oorzaken te kijken of oplossingen te bedenken. Als de achterban maar bediend wordt.
Zo gaat dat dus en zo zal het nog even doorgaan. Het gaat niet om de feiten, maar de reuring en de ophef. Het gaat erom dat straks, heel binnenkort, willekeurig welke burgemeester, de euvele moed heeft een AZC toe te staan in haar/zijn gemeente, Wilders’ achterban dat verbaal en fysiek onmogelijk maakt. Er is immers asielcrisis, de grote leider zegt het zelf.
Zo gaat dat dus. Mensen van kleur lopen straks daadwerkelijk minder veilig over straat, omdat ophitser Wilders in tweets en ander gebral roept dat “ook in Nederland herkennen mensen vaak hun straat, wijk en stad niet meer, hun vrouwen en kinderen zijn onveilig, worden aangerand.” De aanhang is bediend en slijpt de messen, want het is gevaarlijk op straat. In Strampersgat schiet een man wiens social media dampt van racistisch gedachtengoed, zijn Marokkaanse buurman dood.
Zo gaat dat dus. Zo slijpt racisme de samenleving binnen, wordt gemeengoed, geaccepteerd gedachtegoed en openlijk geuit. Haatzaaier Wilders heeft het zelf gezegd: “Mensen voelen zich in eigen land gediscrimineerd.” En als de gifpomp het zegt, knikt de aanhang.
Haat, polarisatie, tweespalt, vreemdelingenhaat, het kan de leider van de grootste én racistische partij niet genoeg zijn, als het maar aanhang en meer haat, meer polarisatie, meer tweespalt, meer vreemdelingenhaat oplevert. Zodat dat de norm wordt.
Zo mag het dus niet gaat. Als het al niet te laat is, of zelfs als het te laat is, dan is het altijd nog tijd op dit een halt toe te roepen. Met de achterban die er wérkelijk toe doet. Om te beginnen #wieeenstemheeftstemniketopwilders. De geschiedenis is er om lessen te leren.