In het doorgaans landelijke, rustiek Didam, achter de heuvels van Nijmegen, hebben boze burgers hun eigen raadsleden bekogeld met vuurwerk. Er moest gestemd worden over de komst van een asielzoekerscentrum. En dat vonden de boze burgers zo bedreigend, dat ze hun eigen gekozenen met vuurwerk belaagden. Want 250 asielzoekers – nog geen dorpsschool vol – dat is een angstaanjagende groep. Mensen die oorlog, geweld en doodsangsten ontvluchten, om vervolgens in een land waar ze zich veilig wanen, als bedreiging te worden gezien. Wil de échte bedreiger in Didam opstaan?
Het roept dezelfde angstsentimenten op van enkele weken geleden in Amsterdam. Vuurwerk en ander geweld van Israëlische voetbalhooligans en Amsterdamse banlieu jongeren lieten een vernietigend spoor van haat en polarisatie achter. Het Haagse angstorgel Wilders speelde donderend de toetsen en riep op tot massale deportaties, overigens alleen van de Amsterdamse jongeren. Zij kregen daarvoor een speciaal vreemdelingenetiket, en het stempel ‘niet geïntegreerd’.
Maar voor Didams vuurwerk bleek de Blonde Haardos Oost-Indisch doof. Sterker nog, de Didamse burgers voelden zich door de Opperaanjager van angsten, de Opperopzweper van mensenmassa’s, de Opperuiteenrijter van gemeenschappen niet alleen gezegend maar zelfs aangemoedigd.
Er is geweld en er is geweld, en geen geweld is hetzelfde, maar geweld door diegenen die bedreiging ‘ervaren’ en het als zodanig mogen ‘benoemen’ is gerechtvaardigd, kan ongestraft, en van harte toegejuicht, soms zelfs letterlijk wie de teksten van de echte Leider nauwlettend ontleedt. Ook en juist als dat ten leidt tot nog meer lijden van mensen op de vlucht. Zo wordt de bedreigde ongewild de bedreiger en kan de bedreiger ongemoeid zijn/haar gang gaan.
Wat Wilders roept in Den Haag laat zijn gewelddadige en vernielende sporen na in de rest van de samenleving. Geweld komt van boven, top-down, en het aangewakkerde vuur verwoest wat eronder zit. Zie Wilders hier, of Trump daar. Hij verklaarde deze week dat “de hel losbarst” als Hamas de gijzelaars niet voor zijn inauguratie vrijlaat. Alsof de hel niet al 400 dagen alles en iedereen heeft vernietigd en vermoord in Gaza. Denkt Trump dat de hel erger is dan de genocide die zich daar voltrekt? Meer waarschijnlijk heeft de toekomstige Amerikaanse president daarvan geen idee, zoals hij van weinig wat zich buiten de US afspeelt een beeld heeft.
Maar ook bij de Oranje Haardos geldt, gelijk zijn discipel Blond Kapsel, dat de werkelijkheid er niet toe doet. Wie geweld zaait, zal aandacht een aanwas oogsten en dan staat de werkelijkheid alleen maar in de weg. Er is in essentie geen verschil tussen de bestormers van het Capitool en de vuurwerk gooiers in Didam: ze rekenen elk op dezelfde manier af met de democratie. Ze misbruiken elk op dezelfde manier het recht van vrijheid. En zowel in Washington en Didam weten de losgeslagen bedreigende burger zich gesteund, gelegitimeerd en aangemoedigd door Wilde Haardossen. Zelfverklaarde leiders die de losgeslagen aanhang nodig hebben voor hun eigen steun, legitimiteit en aanmoediging.
U weet dat u in uw fractie een vijfde colonne heeft? Iemand die uit is op uw positie? En daarvoor niet te beroerd is om alle normen en waarden die we in Nederland kennen te grabbel te gooien? Ze heet Bente Becker, en heeft vorige week een motie door de Tweede Kamer gehannest, die ook u treft. Immers, volgens die motie moeten data over normen en waarden worden opgeslagen, bijgehouden en gebruikt om beleid te maken. Van alle Nederlanders? Nee, alleen van Nederlanders met een migratieachtergrond. U ook dus, als dochter van Koerdische vluchtelingen.
Bent u verbaasd over de actie van Bente? Misschien, maar het was te verwachten. Bente Becker, geboren in Almere Haven, diep onder de zeespiegel, met een jeugd in de polderklei. Niet verwonderlijk dat aarstpolderaar Henk Kamp Bente als politiek assistent aannam toen hij minister van Sociale Zaken werd in een kabinet van CDA, VVD én gedoogd door PVV – de zaadjes gelegd.
Kamp die in die dagen als minister de kiem legde voor wat nu het Toeslagenschandaal heet. Die adviezen van ambtenaren terzijde schoof, omdat zijn onderbuik gevoel zei dat veel mensen fraudeerden en dus moesten worden aangepakt. Bente zat erbij en knikt mee. Kamp die de adviezen over aardbevingsrisico’s door Groningse gaswinning terzijde schoof, en zo aan de wieg stond van wat niet heel veel later het Groninger Gasschandaal ging heten. Bente zat erbij en knikte mee.
Kamp die, minister af en inmiddels erelid van de VVD, vond dat Nederland het vluchtelingenverdrag maar moest opzeggen, en ook het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens. Die Kamp dus werd geadviseerd door Bente Becker, en op zijn beurt coachte Kamp Bente naar de voorhoede van wat ooit in een heel grijs en vergeten verleden een liberale partij was.
Geschoold door Kamp weet Bente heel goed hoe ze vanuit de onderbuik moties kan bedenken, die gestoeld zijn op wat mensen zoal “ervaren” en hoe we dat dan moeten “benoemen”. De kernbegrippen waar dit kabinet op stoelt. Dat leidt op termijn onvermijdelijk tot nieuwe schandalen die we nu al kunnen voorspellen. Polarisatieschandaal, het Tweedelingsschandaal, het Racismeschandaal, het Datalekschandaal enzovoorts
En dat allemaal omdat Kamps tovenaarsleerlingen graag opgeslagen data wilde gebruiken “die inzicht kunnen (in de motie staat “kan” maar beste Bente data = meervoud. Normen houdt: ook in basale grammaticakennis…) jn de culturele integratie van Nederlanders met een migratie en behulpzaam zijn (in de motie staat “is” – zie hierboven) om gericht problemen aan te pakken en lessen te trekken…”
En ja uiteindelijk ook het Yesilgözschandaal, omdat ook uw data onvermijdelijk onderdeel vormen van en dus gebruikt zullen worden door de Bente Beckers die de samenleving willen inrichten zoals ze dat ooit in de polder gewend was: rechte lijnen, vette klei, eindeloze horizon en niets te beleven. Daar past een Koerdische vluchtelingen niet in, hoe hard u ook uw best wil doen.
U komt weer terug, deze week #PieterOmtzigt. Moedig? Of uit wanhoop? Moed der wanhoop waarschijnlijk. Te laat? Of net op tijd? Te laat wellicht. Twee staatssecretarissen weg vanwege venijnige pesterijen, om racistisch gedrag van ministers (kan het driester, triester?). Dus ja, om nu nog van Enschede naar Den Haag af te reizen, lijkt erg veel op de brandweer die uitrukt als de brand al het waardevolle heeft verwoest.
Dus te laat, het racisme zit niet in één of andere vergeten uithoek van het land, maar in het hart van het landsbestuur. Als ook maar de helft klopt van wat uit het kabinetsberaad is gelekt, dan is dat al genoeg om de samenleving tot op het bot te verdelen, op te hitsen, uit elkaar te spelen. Om het vuur wat zo wordt aangewakkerd vervolgens te gebruiken om te roepen: “Kijk, ze hebben de boel in brand gezet.”
U heeft geluisterd naar de racistische diarree van die blonde meneer, waarmee u een coalitie deelt? U heeft gezien hoe de zichzelf geïntegreerd verklaarde VVD leidster de vinger wijst naar de Marokkaanse gemeenschap, zonder ook maar één bewijs, zonder ook maar één constructieve oplossing? En over die boerenleidster hoeven we het niet meer te hebben, de aanhangwagen van de zelfverklaarde blonde leider.
U heeft het beschamende optreden gezien van die ambtenaar die als premier naar voren is geschoven. Hoe hij keihard de leugen herhaalde dat er in de regering “geen racisme was en is”. Terwijl het enige allochtone lid van die regering nu juist op dat moment exact om die reden op stapte.
Dus ja, u bent te laat, misschien. Maar met hoop, snelheid en vertrouwen valt er nog iets te redden, bent u wellicht toch nog net op tijd. Als u doet wat nodig is. Als u doet, wat u beloofd heeft. Als u doet waar uw partij zegt voor te staan: Nieuw Sociaal Contract. Wat betekent dat u eindelijk werk maakt van goed bestuur. Dat u de rechtsstaat serieus neemt – als enige binnen de coalitie én binnen het kabinet, zoals het er nu naar uitziet. Dat u zich onder het mom van “benoemen ”niet verliest in zinloos, harteloos en pijnlijk schelden, schimpen, discrimineren, stigmatiseren, vingerwijzen, polariseren, kleineren, viseren.
Maar dat u doet wat de héle samenleving van politici verwacht: verbinden, verbinden, verbinden, en verbinden. Dat gaat niet lukken als u samenblijft met dit inmiddels aantoonbare groepje racistische, onbekwame en ophitsende bewindslieden en partijleiders. Als uw terugkomst van Enschede naar Den Haag enige zin heeft, dan is het breken.
Breken met de coalitie betekent breken met racisme, breken met polarisatie, breken met gebrek aan goed bestuur – eigenlijk met het ontbreken van elke vorm van bestuur, breken met de afbraak van de samenleving. Is een sociaal contract niet juist bedoeld om mensen, van welke achtergrond, kleur, geaardheid, gezindheid bij elkaar te brengen? Als u om die reden terugkomt, graag. En zo niet, blijf dan beter in Enschede…
De geblondeerde man werd ervoor veroordeeld, tot aan de Hoge Raad aan toe. Het oproepen tot “minder, minder” was volgens rechters van laag tot hoog groepsbelediging. De geblondeerde man haalde zijn schouders erover op, maar zijn strafblad werd er niet minder om.
Intussen sterven in Gaza kinderen van de hongersnood, wat volgens Israëlische voetbalsupporters reden is om te roepen dat dat niet erg is omdat er toch geen scholen meer zijn.
De geblondeerde man beloofde zijn anti-islamretoriek, waarmee hij politiek groot was geworden, in de ijskast te zetten. Wie de macht wil hebben, moet soms concessies doen, al is dat voornamelijk voor de bühne.
Intussen sterven mensen in Gaza omdat de laatste ziekenhuizen kapotgebombardeerd en gebulldozerd zijn. Hulp wordt door Israëlische soldaten, op gezag van hun regering, tegengehouden, want als alles vernietig is of dood, voor wie zou die hulp dan nog bedoeld zijn?
De geblondeerde man vergat zijn veroordeling, of beter gezegd, bruskeerde en negeerde die, en riep om minder minder, hij opende zijn ijskast en opende versgekoelde anti-islam retoriek, om daarmee haat, gif en tweespalt te zaaien; de ingrediënten waarmee hij groot was geworden in de politiek.
Intussen zijn we voor het eerst in de wereldgeschiedenis live getuige hoe zich een genocide afspeelt in Gaza. Weten we wat het betekent om “never again” te zeggen, zoals in 1945 na de Holocaust, zoals in 1994 na de genocide in Rwanda. Om die woorden vervolgens te vergeten, te negeren, te bruuskeren.
De geblondeerde man wist zijn veroordeling voor “minder minder” niet alleen te doen vergeten. Sterker nog, de door hem bedachte premier werd aangezet om er een heuse wet van te maken. Zou het afpakken van Nederlandse paspoorten immers niet leiden tot datgene wat de geblondeerde man ooit in een rokerig café had geroepen: minder, minder…
Intussen zien we miljoenen mensen in Libanon op de vlucht voor Israëlische bommen, duizenden mensen zijn er gedood. Ook daar moord en verwoesting, “tot de doelen zijn bereikt”, roept de Israëlische collega van de Nederlandse marionet van de geblondeerde man. Wat die doelen zijn, tekent zich enkele exact 283 kilometer ten zuiden af, waar Gaza is veranderd in een dodenakker.
De geblondeerde man wist dat minder minder uiteindelijk meer meer betekende. Meer polarisatie, meer haat, meer aanhang, meer tweespalt, meer stemmen, meer racisme, meer vreemdelingenhaat, meer onfatsoen, meer voor zijn partij, waarvan hij het enige lid was. Hij leek zelfs een beetje op die oranje gekleurde man, aan de overkant van de oceaan.
Intussen in Gaza is minder, minder de cynische werkelijkheid. Er is binnenkort zelfs niets meer. En niemand. De Israëlische collega van de Nederlandse marionet heeft zijn doelen bereikt. Hij wordt gezocht door het Internationaal Strafhof voor oorlogsmisdaden. Maar de geblondeerde man heeft hem verzekerd dat veroordelingen snel vergeten zijn. Ze worden soms zelfs wetten….
Een vraag uit bescheidenheid: als u straks gevraagd wordt om de Syrische president Assad te bellen, doet u dat dan ook? Als die premier Schoof, op gezag van de zelfuitgeroepen Leider Wilders zegt dat u Assad spijt moet betuigen voor de zijns inziens abusievelijk verbroken diplomaten betrekkingen, pakt u dan uw mobieltje? Of zegt u: ‘Dat ga ik niet doen, want in de Syrische gevangenissen worden mensen doodgemarteld.” Maar dat had u ook tegen de Israëlische president Isaac Herzog kunnen en moeten zeggen. En op het moment dat u Herzog belde, afgelopen zaterdag, doodde Israël weer tientallen mensen, de meesten waren vrouwen kinderen. Heeft u hem daarop aangesproken?
Natuurlijk, u moest het van Wilders, via Schoof, hebben over antisemitisch gedrag en dat dat onacceptabel is – platitudes waar geen speld tussen te krijgen valt want o zo waar. Maar is dat het belangrijkste gespreksonderwerp tussen twee staatshoofden, als één van hen direct betrokken is bij een door zijn regering georganiseerde hongersnood (bron: Verenigde Naties) waar honderdduizenden burgers het slachtoffer van zijn?
U komt uit een nette familie, uw grootmoeder prinses Juliana, was een fervent pleitbezorgster voor vluchtelingen en mensenrechten. Uw eigen echtgenote weet uit eigen ervaring hoe het is om in een dictatuur te leven – haar vader maakte daarvan deel uit. Dus u weet, kunt weten, wat overheden mensen kunnen aandoen, tot het meest dodelijke.
U biedt Herzog excuses aan omdat de ene groep hooligans in Amsterdam een andere groep hooligans heeft belaagd en mishandeld – heel verkeerd, heet fout, zeker als daar antisemitisme bij komt. Maar los van dat oorzaak en gevolg hier in politieke statements en media door elkaar worden gehaald, staat het in geen verhouding tot wat in Gaza gebeurt: genocide. Wat in Libanon gebeurt: massale moordpartijen met door Israëliërs bestuurder bommenwerpers.
U belde de Israëlische president daags na de herdenking van de Kristallnacht. De 9e novembernacht in 1938 waarin Joden op instignatie van het Duitse naziregime werden aangevallen, het échte begin van hun vervolging: deportatie en holocaust. Afschuwelijk. U weet dat de huidige Israëlische regering exact twee dagen hiervoor een wet aannam om Palestijnse mensen te deporteren? Hoe slachtoffers daders worden, heeft u Herzog daaraan herinnerd?
U heeft het even kleuterachtige als afzichtelijke theater gezien tussen extreemrechtse Wilders en paladijn Schoof, wie het eerste de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken kon ontvangen op Schiphol? Schoofs minister van Justitie won en mocht het eerste een selfie plaatsen met Gideon Saar. U weet waar Gideo Saar voor staat: eliminatie van Hamas, geen tweestaten oplossing (“Er is alleen maar een twee staten slogan”) en vooral vertegenwoordiger van Netanyahu: de eerste Israëlische minister die door het Internationaal Strafhof wordt vervolg wegens oorlogsmisdaden. En die Saar schudde uw minister de hand. En die Netanyahu mocht onverbloemd tekeer gaan over Nederland als antisemitisch land.
Beste koning, als u volgende keer het verzoek bereikt dit soort telefoontjes te plegen, bedenk dank: als koning mag u heel veel niét doen, omdat het politiek beladen is. Maar u mag zelf weigeren om íéts te doen als dat te politiek beladen is. En tegen uw koninklijk geweten in gaat.